Ερημώνει η Gotham City…

Μετά από 70 χρόνια παρουσίας του Bruce Wayne/Batman οι υπεύθυνοι της DC Comics αποφάσισαν να τον ξεκάνουν, μιας και στις 26/11 κυκλοφορεί το τεύχος όπου ο Batman μας αφήνει χρόνους…

Ο Grant Morrison, θρυλικός κομίστας, αποφάσισε ότι ήρθε το τέλος του Bruce Wayne ως Batman. Οι φήμες θέλουν τον Robin να είναι ο δολοφόνος του Batman ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι δολοφονείται από τον μυστηριώδη κακό Black Glove. Ο Morrison δήλωσε επίσης ότι η μοίρα που δίνει στον Batman είναι χειρότερη από θάνατο (;).

Φυσικά, ο Morrison δήλωσε ότι θα υπάρχει αντικαταστάτης στη θέση του Batman αλλά δεν έχει αποκαλύψει ποιος, αλλά ακούγεται ότι επικρατέστερος υποψήφιος είναι ο Boy Wonder.

O Batman δεν είναι ο πρώτος υπερήρωας που πεθαίνει αφού πέρσι “κηδέψαμε” τον Captain America και πριν αρκετά χρόνια είχαν σκοτώσει τον Superman, τον οποίο και έφεραν και πάλι στη ζωή μιας και ο Superman έχει τον απέθαντο!

Για το story ο Batman εμφανίστηκε πρώτη φορά το Μάιο του 1939 από τον Bob Kane.

Υ.Γ. Το τεύχος με τον τίτλο Batman R.I.P θα είναι διαθέσιμο σε hard cover/special edition από το Φεβρουάριο του 2009. Στο Amazon μπορείτε να κάνετε pre-order και κοστίζει 16,49 δολάρια, ενώ στο ebay σίγουρα θα το βρείτε ποιο φτηνά.

Sunrise to sunset…

Ο έρωτας. Τα τρυφερά λόγια των εραστών λίγο πριν δώσουν το πρώτο τους φιλί. Τα χάδια που εξερευνούν κάθε πόντο του κορμιού. Πόσο μαγικά και τρυφερά προσμένουν την ημέρα που η αγάπη τους θα τους οδηγήσει σε δια βίου ζωή μέσα από ένα παραμυθένιο γάμο. Πόσο όμορφη και χαρούμενη είναι η συνύπαρξή τους στον κόσμο… στο σύμπαν… για πάντα…

Πως, όμως, μια τέτοια μοναδική σχέση να καταλήγει σε πόλεμο τρωικών διαστάσεων και πάντα ο ένας να είναι ο χαμένος και να κλαίει τη μοίρα του;

Την Κυριακή που μας πέρασε επιβεβαιώθηκα για ακόμη μια φορά ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα και ειδικά ο έρωτας, ο ρομαντισμός, το πάθος και όλα αυτά τα γλυκανάλατα.

Είμαι στο γραφείο και χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν η μανούλα για να μου πει πως μια ξαδέρφη μου είναι στο σπίτι και δεν είναι και πολύ καλά. Αφήνω το γραφείο και με το που φτάνω στο σπίτι βλέπω την ξαδέρφη σε κακό χάλι και ο νους μου πάει στο χειρότερο… Όταν ρωτάω τι έγινε μου λέει “Με παράτησε ο άντρας μου… Είναι με άλλη… η οποία είναι έγκυος. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έκανα λάθος. Πως χάθηκε τόσος έρωτας, τόση αγάπη;”

Εγώ έμεινα με το στόμα ανοιχτό μην έχοντας τι να πω, μιας και ο άντρας της ήταν Παναγία (κατά τα λεγόμενα των συγγενών). Το μόνο που κατάφερα να πω ήταν “Δεν πειράζει. Μικρή είσαι ακόμα. Θα αγαπήσεις ξανά”.

Δεν ξέρω τι μπορεί να υπήρχε ανάμεσά τους. Δεν ξέρω τι μπορεί να τον έφερε σε αυτό το σημείο αλλά αν έχεις τουλάχιστον λίγη ευγένεια και σέβεσαι τον άλλο, τον οποίο επέλεξες για σύζυγο, πριν χωρίσεις και αποφασίσεις να αλλάξεις κλειδαριά στο σπίτι, του λες κάτι: “Δε σε θέλω πια”, “Βρήκα άλλη”, “Θα γίνω ιεραπόστολος στην Αφρική”, “Έγινα εθελοντής στην Greenpeace και θα πάω στην Ιαπωνία να σώσω φάλαινες”

Η ξαδέρφη μου έφυγε σήμερα το πρωί. Θα πήγαινε να μείνει στην αδελφή της και να δει τι θα κάνει με τη ζωή της. Το μόνο που θέλει είναι να νιώσει και πάλι χαρούμενη και ευτυχισμένη. Είμαι σίγουρη πως θα το καταφέρει…

Υ.Γ. To soundtrack της Κυριακής Iron Maiden – Wasting love (τι κομματάρα και τι μαλλί αυτός ο Bruce!)

The infidels of love…

Λένε ότι η καλύτερη περίοδος ενός άντρα είναι από τα 30 μέχρι τα 40. Είναι ακμαίος (σε όλα τα επίπεδα), έχει αποκατασταθεί επαγγελματικά, έχει δικό του σπίτι και αυτοκίνητο και έχει δίπλα του τη γυναίκα της ζωής του. Όμως, αυτό που λατρεύουν κυριολεκτικά οι άντρες από 30-40 είναι η εργένικη ζωή…

Οι σύγχρονοι εργένηδες θέλουν το χρόνο τους να πάνε για καφέ, να τα σπάσουν στα μπουζούκια, να παίζουν games από το πρωί μέχρι το βράδυ, να βγουν για ποτά χωρίς να έχουν την έννοια της γυναίκας στο κεφάλι τους. Και αν είναι τυχεροί στο τέλος της βραδιάς μπορεί να πάνε σπίτι κρατώντας ένα “τρόπαιο” στο χέρι!

Οι σύγχρονοι εργένηδες είναι κάτι σα μυστική αίρεση. Κανένας δεν μπορεί να σπάσει αυτή την αλυσίδα και μην υποστεί τις συνέπειες… Οι σύγχρονοι εργένηδες ακούν τα άπειρα από τις ελεύθερες, πίσω από την πλάτη τους βέβαια. Τους αποκαλούν από νωθρούς μέχρι μαλάκες γιατί κάθονται σαν τα χαϊβάνια και δεν κάνουν κάτι.

Οι σύγχρονοι εργένηδες δεν μπαίνουν, πλέον, εύκολα σε καλούπια. Θέλουν να γυρίσουν όλο τον κόσμο με όσο το δυνατόν λιγότερη γκρίνια και ψώνια στα Duty free. Θέλουν να γευτούν την ελευθερία τους μέχρι να αποκατασταθούν (το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον). Θέλουν να κάνουν τρέλες χωρίς να δέχονται κριτική.

Οι σύγχρονοι εργένηδες έχουν άσχημες εμπειρίες από σχέσεις και θέλουν μια γυναίκα που να τους καταλαβαίνει και να τους δίνει χώρο για να αναπνεύσουν.

Οι σύγχρονοι εργένηδες δεν έχουν κόμπλεξ και δε μασάνε τα λόγια τους. Μπορεί για κάποιες γυναίκες να είναι μισητοί, για μένα όμως είναι οι πιο διασκεδαστικοί και κεφάτοι άνθρωποι που ξέρω! Και όπως είπε και ένας φίλος: “Είμαστε οι Infidels of love.” Ε και; Κανείς δεν είναι τέλειος άλλωστε!

Υ.Γ. Τα παραπάνω είναι δικά μου συμπεράσματα από εργένηδες φίλους και γνωστούς. Σαφώς και οι γνώμες διίστανται!

Sort of grace...

Η κριτική των φίλων μπορεί να σε πληγώσει αλλά και να σε προβληματίσει. Να σε βάλει να σκεφτείς για τον εαυτό σου. Ή μπορείς πάντα να την αγνοήσεις και να κάνεις τη ζωή σου όπως ξέρεις καλύτερα.

Δευτέρα βράδυ βρέθηκα με ένα φίλο, που μένει εδώ και χρόνια στο εξωτερικό, στο μαγαζί ενός κοινού γνωστού. Η πρώτη του κουβέντα ήταν “Μα καλά ακόμα αθλητικά και jean φοράς;” (Όχι ρε φίλε το ταγιέρ το άφησα στο καθαριστήριο γιατί λεκιάστηκε από το sorbet ανανά!)

Καθόμαστε για ποτό και λέμε τα νέα μας. Όταν του είπα για τη συναυλία των Iron Maiden στην Αθήνα μου έπιασε το χέρι και μου είπε ότι αυτά δεν είναι πλέον της ηλικίας μου και μου έκανε το κήρυγμα του αιώνα. Για τον τρόπο που ντύνομαι, πως διασκεδάζω, για τις απόψεις μου περί γάμου για το γεγονός ότι πηγαίνω σε metal συναυλίες, για το γεγονός ότι καπνίζω στριφτά και πως πρέπει να αρχίσω να συμπεριφέρομαι σα θηλυκό και όχι σαν αγοροκόριτσο, γιατί κανείς δε θα με πάρει στα σοβαρά. Με αποστόμωσε…

Όταν με αποχαιρέτησε μου έσκασε ένα φιλί και μου ζήτησε συγνώμη για αυτά που μου είπε. Του είπα δεν πειράζει και του υποσχέθηκα ότι την επόμενη φορά που θα τον δω θα φοράω haute couture φόρεμα, ψηλοτάκουνε γόβες και θα είμαι βαμμένη για τα καλλιστεία.

Η αλήθεια είναι ότι με πείραξαν πάρα πολύ τα λόγια. Πιο πολύ από ότι περίμενα. Από την ώρα που αποχωριστήκαμε έχω ένα τεράστιο κενό στο στομάχι και ένα ερωτηματικό στο κεφάλι μου. Μήπως πρέπει να αλλάξω; Μήπως δεν κάνω πράγματα της ηλικίας μου; Μήπως όλοι μου οι φίλοι έχουν την ίδια άποψη; Μήπως να περιμένω να παγώσει η κόλαση για να αλλάξω γιατί τώρα στα κοντά δεν το βλέπω;

Porny!

Όταν σας μαζεύουν οι φίλες ή φίλοι σας για να σας πουν κάτι σημαντικό και όταν η σύναξη περιλαμβάνει αλκοόλ περιμένετε να ακούσετε κάτι σοβαρό και σίγουρα άξιο συζήτησης.

Η συζήτηση που είχα το Σάββατο το βράδυ ξεκίνησε κάπως έτσι: “Κορίτσια, θέλω να σας πω κάτι αλλά δε θέλω να γελάσετε”. Κρεμόμαστε όλες από τα χείλη της και μας ξεστομίζει το θεϊκό: “Ο Γιώργος βλέπει porno και θέλει να δούμε και μαζί”. Νεκρική σιγή… Αφού κοιταχτήκαμε μεταξύ μας υποθέσαμε ότι μας έκανε πλάκα μιας και ο Γιώργος είναι το πιο ήσυχο και ρομαντικό παιδί του κόσμου. Πως γίνεται ο Γιωργάκης από τη μία μέρα στην άλλη να μετατραπεί σε Ultimate εραστή αφού κάθε φορά που κάνουν έρωτα ανάβει 850.000 κεριά και γεμίζει τον κόσμο ροδοπέταλα; Και από πότε το πορνό είναι ταμπού στην ερωτική σχέση ενός ζευγαριού;

Ο πανικός της βέβαια ήταν πολύ άκυρος γιατί το sex θέλει πάνω απ΄ όλα ποικιλία και αυτό με τα κεριά και τα λουλούδια είναι ξενέρωτο 100%. Ειδικά σε μακροχρόνιες σχέσεις αν πεθάνει το sex “πεθαίνει” και η σχέση αργά και σταθερά κατά την άποψή μου.

Δεν πέρασαν 10 λεπτά και μας λέει ότι έχει την ταινία σπίτι της και θέλει να τη δούμε για να πούμε τη γνώμη μας. Μάλλον ήθελε να κάνουμε κριτική για την ηθοποιία, τη σκηνοθεσία, το φωτισμό και τα λοιπά. Όταν πάτησε το play τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Άλλες έκλεισαν τα μάτια, εγώ και μια άλλη κοπέλα χειροκροτούσαμε τον πρωταγωνιστή φωνάζοντας “Άξιος!” και η οικοδέσποινα κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια.

Όταν τελείωσε η πεντάλεπτη προβολή μας ρώτησε τι να κάνει. Τι να απαντήσεις σε κάποια που αναζητά το ρομαντισμό στη ζωή της και θέλει να ζει σε ένα ροζ σύννεφο; Πώς να της εξηγήσεις ότι οι περισσότεροι άντρες γουστάρουν το πορνό και θέλουν να δοκιμάσουν έστω και μια φορά κάτι πιο kinky; Με ποιο τρόπο να της βάλεις στο κεφάλι ότι δεν είναι κακό ένα ζευγάρι να δοκιμάζει καινούρια πράγματα;

Το συμπέρασμα της βραδιάς: Η πλειοψηφία των γυναικών ψάχνει ρομαντικούς άντρες που μετατρέπουν την κρεβατοκάμαρα σε βωμό για θυσίες με τα εκατοντάδες κεριά, μιλάνε τρυφερά και δεν έχουν μάτια για καμία άλλη γυναίκα. Ακόμα κι αν αυτή είναι η Jenna Jameson…

Υ.Γ. Η ταινία που νοίκιασε ο Γιωργάκης ήταν Hustler. Hardcore since 1974!

Και τα 22 είναι υπέροχα…

… και όλα παραπέμπουν στους 22 κακούς του James Bond. Η Swatch με αφορμή την 22η ταινία με ήρωα τον James Bond αποφάσισε να βγάλει ρολόγια εμπνευσμένα από τους villains του Άγγλου πράκτορα. Και κατά την ταπεινή μου άποψη είναι όλα τέλεια.

Όσοι είστε φίλοι της ταινίας ή κάποιου κακού (διότι κακά τα ψέματα μερικοί είναι super τυπάδες και την πάτησαν από ένα πράκτορα) μπορούν να αγοράσουν κάποιο. Για να δείτε την ολοκληρωμένη συλλογή μπορείτε να μπείτε στο www.swatch.com.

Φυσικά σαν γνήσια συλλέκτρια ορολογιών (μιλάμε για τρελό φετίχ όχι αστεία) σίγουρα θα τσιμπήσω κάποιο αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει κάποιο. Μάλλον ο Baron Samedi είναι πιο κοντά στο γούστο καθώς και ο Ernest Stavro Blofeld.