Ευάερο και ευήλιο…

Δύσκολο πράγμα να ψάχνεις σπίτι… Ειδικά αν θα συγκατοικήσεις κιόλας… Στην αρχή όλα σου φαίνονται μαγικά, μοναδικά, ειδυλλιακά. Κάνεις όνειρα για το πώς θα είναι τα έπιπλα, τα χρώματα στους τοίχους. Μέχρι και τι καλάθι για τα άπλυτα θα πάρεις…

Όμως η πτώση στον πραγματικό κόσμο έρχεται πιο γρήγορα από ότι περιμένεις. Καταρχήν έχεις τους γονείς, που από τη μία δε θέλουν να ανακατευτούν από την άλλη όμως θέλουν να σου προτείνουν τι να πάρεις με το δικό τους χαριτωμένο τρόπο.
Από την άλλη έχεις τους φίλους και τους γνωστούς, που ναι μεν χαίρονται, αλλά έχουν άποψη και γνώμη για τα πάντα. Τον τελευταίο καιρό δεν ακούω “Τι κάνεις;” αλλά “Τι καναπέ θα πάρεις τελικά” ή “Θα ψάξεις μόνη σου ή με μεσίτη;”

Φυσικά το τελειωτικό χτύπημα έρχεται από το μέλλοντα συγκάτοικό που σου προτείνει να αγοράσεις τα απίστευτα design έπιπλα και να βάψεις το σπίτι με αυτά τα χρώματα και διάφορα άλλα που σε φέρνουν στα πρόθυρα απαγχονισμού…

Το λοιπόν. Τον τελευταίο μήνα ζω με ένα μόνιμο άγχος για το τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Δε λέω χαίρομαι που θα μετακομίσω αλλά αν είναι να χάσω τα λογικά ακούγοντας γνώμες και βλέποντας ψυγεία και καναπέδες καλύτερα να πάω να νοικιάσω ένα δωμάτιο σε ξενοδοχείο. Οπότε χθες μίλησα στους τρελούς και παλαβούς άνωθεν αναφερόμενους και τους είπα ότι θα πάρω ότι γουστάρω γιατί πολύ απλά εγώ θα μένω στο Σπίτι μου!!!

Υ.Γ.1 Τα ψυγεία SMEG είναι φοβερά όσο και οι τιμές τους. 1.800 ευρώ για ένα ψυγείο ρε αδελφέ. Ωραίο το design αλλά καλύτερα να τα φάω στις π…..ες (που λέει ο λόγος)

Υ.Γ.2 Όλοι μου οι φίλοι πρέπει να έχουν τελειώσει μια σχολή διακόσμησης (κόβω το χέρι μου). Αν ακολουθήσω τις συμβουλές τους δε θα έχω σπίτι αλλά έχω εκθεσιακό κέντρο του IKEA.