Heavy metal anyone?

Όταν ανακοίνωσα στο συνάδελφο ότι θέλω να κάνω format τον υπολογιστή του γραφείου με κοίταξε με βλέμμα γεμάτο απορία και μου είπε καλή τύχη... Που να φανταστώ ότι θα ήθελα την τύχη όλου του κόσμου για να κάνω ένα format! Μετά από 2,5 ώρες τα κατάφερα και πλέον είμαι υπερήφανη. Όμως, το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο παιδικός μου φίλος, ο αυτοαποκαλούμενος Ramon, μέταλλο μέχρι θανάτου και άντρας με "λεπτούς τρόπους" και γνώστης του savoir vivre. Μέσα στον πανικό μου σηκώνω το τηλέφωνο...

Εγώ: Αλάνι μου;
Φίλος: Που είσαι ρε μωρό;
Εγώ: Που να είμαι μωρέ; Δουλειά και πάλι δουλειά. Δε με λες θα πάμε στο πάρτι του Σίφη; Μου έστειλε μήνυμα.
Φίλος: Βασικά θέλω αλλά δεν μπορώ...
Εγώ: Γιατί; Σταμάτησες να ακούς metal και το γύρισες στα λαϊκά;
Φίλος: Όχι ρε συ αλλά να… έρχεται η δικιά μου από Αθήνα και δε θέλω να την πάω σε metal πάρτι. Καταλαβαίνεις…
Εγώ: Θυμάσαι τι έλεγες πριν τα βρείτε με την κοπέλα. Ότι εσύ δε θα αλλάξεις για καμία γυναίκα και τέρμα τα λάθη του παρελθόντος και θα κάνω ότι γουστάρω… Χαχαχαχα. Πλάκα σου κάνω
Φίλος: Μη με κάνεις και εσύ έτσι. Μου έχουν κρεμάσει κουδούνια όλοι… Βασικά θέλω τη βοήθειά σου σε κάτι.
Εγώ: Αν μπορώ να βοηθήσω…
Φίλος: Θέλω να την πάω σε ένα μέρος ιδιαίτερο. Σε πιάνο μπαρ, σε πιάνω κορόιδο… τέτοια φάση
Εγώ: Έχει πολλά θα σου στείλω ένα mail με διεύθυνση και τηλέφωνα να δεις τι θέλεις
Φίλος: Α ρε αλάνι το ήξερα ότι θα με καταλάβαινες. Εσύ θα πας στο πάρτι;
Εγώ: Κοίτα αφού με παράτησες και εσύ δεν ξέρω. Μόνη μου δεν πάω πάντως… Θα ψάξω κανένα πιστό της power/thrash metal γιατί εσένα σε “χώσανε” αλλού…
Φίλος: Μη γίνεσαι χυδαία.
Εγώ: Δεν είπα κάτι κακό. Δεν ξέρω τι σκέφτηκε το πονηρό μυαλό σου!
Φίλος: Αν ερχόταν μια μέρα αργότερα θα ερχόμουν…
Εγώ: Άσε τις δικαιολογίες μικρέ μου. Ο έρωτας σου δε συγκρίνεται με τους Iron Maiden.
Φίλος: Καλά ρε αλάνι μου. Καλά να περάσεις…
Εγώ: Ευχαριστώ. Κάτσε να βρω παρέα να πάω και σίγουρα θα περάσω καλά. Σίφης στα decks είναι εγγύηση
Φίλος: Φιλιά μωρό
Εγώ: Φιλάκια!

Με αυτά και με αυτά πέρασε η ώρα, έβαλα και τα προγράμματα και άρχισε η αναζήτηση δεύτερου, τρίτου και τέταρτου μέλους για το metal πάρτι (που αν θυμάμαι καλά γίνεται στο Dizzy Dolls). Και με λύπη ανακάλυψα ότι δεν έχω πολλούς φίλους που ακούνε metal. Άσε που όσοι ακούν είναι reserve και οι “καλές” τους ακούνε έντεχνα και λαϊκο-pop. Δύσκολοι καιροί για να ακούς heavy metal τελικά, ειδικά όταν κανείς δεν καταλαβαίνει ότι αυτός είναι ο τρόπος διασκέδασής σου. Anyway...