Caution... Lust: Φεβρουαρίου 2008

Τρίτη, Φεβρουαρίου 26, 2008

Sweet...

Ήρθε, που λέτε, το πλήρωμα του χρόνου για την πολυαγαπημένη μου 19'' οθόνη. Η αντικαταστάτριά της είναι μια LG 19" TFT που κυκλοφορει με το όνομα L1900J-BF Flatron Fantasy. Έχει μέγιστη ανάλυση 1280x1024 pixels, αντίθεση 3000:1 και εγγύηση 0 καμένων pixels. Κουμπιά για ρύθμιση φωτεινότητας, contrast, χρώμα δεν υπάρχουν πάνω στην οθόνη, παρά μόνο σε ένα ειδικό πρόγραμμα, που δίνεται μαζί με την οθόνη. Εκτός από τα defaults settings μπορούμε να "πειράξουμε" τα πάντα και να τα κάνουμε save. Η οθόνη κυκλοφορεί με τρεις διαφορετικές βάσεις, που όλες έχουν ένα χαρακτηριστικό. Μια κατακόκκινη γραμμή!

Υ.Γ. Άσχετο αλλά στις 28/02, κοινώς Τσικνοπέμπτη, ο φίλος μου Νίκος, ιδιοκτήτης του bar Tube (Μοργκεντάου 1 και Λεωφ. Νίκης 65), διοργανώνει maske πάρτυ. Από το απόγευμα θα ξεκινήσει το πανηγύρι με μπύρες και τα σχετικά. Αν καταφέρω να πάω, λόγω τραυματισμού, αποφάσισα να ντυθώ κάτι... περίεργο! Be there

Τρίτη, Φεβρουαρίου 19, 2008

Sick Sick Sick

Όταν είσαι μαθητής το να είσαι άρρωστος είναι ιδανικό. Το να είσαι εργαζόμενος και να είσαι στο κρεβάτι δεν είναι και τόσο καλό. Ειδικά αν έχεις deadline...

Από χθες που αρρώστησα είδα ξανά κάποια επεισόδια Lost και Heroes, ασχολήθηκα με το Photoshop (το οποίο δεν είναι τόσο εύκολο όσο αρχικά νόμιζα), έκανα αποτρίχωση, διάβασα καμιά 100 σελίδες από το νέο βιβλίο του Barker και έκανα κάτι κείμενα. Αλλά βαρέθηκα... Και επειδή η μόνη μου επικοινωνια με τον έξω κόσμο είναι η τεχνολογία (κανείς δε με πλησιάζει) αποφάσισα να γκρινιάξω και στο blog. Δε γίνεται να υπάρχει ένα χάπι που να μας κάνει αμέσως καλά; Δε μπορώ να καταπίνω τα Panadol σαν Mentos και να μη βλέπω αποτέλεσμα. Άσε που έχω ξοδέψει όλη τη χαρτοβιομηχανία Θράκης. Το μόνο που ζητάω είναι να γίνω καλά. Σνιφ!

Υ.Γ. Σε αυτό το post δεν υπάρχει κανένα νόημα, απλά ήθελα κάπου να τα πω να ξεσπάσω... Ευχαριστώ για την υπομονή σας!

Τρίτη, Φεβρουαρίου 12, 2008

Έρωτας στα χρόνια της... Apple

Όταν με ρώτησε ένας φίλος αν προτιμώ PC ή Macintosh είπα: "PC βέβαια" (άσχετο αν έφαγα 4 ώρες από τη ζωή μου κάνοντας format και δεν είδα Lost. ΠΑΛΙ). Έχω δει υπολογιστές της Apple, έχω δουλέψει σε αυτούς αλλά για λίγο. Ωραίο design αλλά... οι λέξεις αναβάθμιση και format είναι απαγορευμένες. Άσε που πρόσφατα ανακάλυψαν το "δεξί κλικ"

Και ξαφνικά το είδα... Με "κοίταζε" και αυτό... Το νέο MacBook Air! Ότι και να πω είναι λίγο. Τέτοιο πράγμα είχα να το νοιώσω χρόνια για υπολογιστή... Κυριολεκτικά το ερωτεύτητα! Slim μέχρι θανάτου, άψογο design, πολλές δυνατότητες και λογική τιμή (1.800 δολάρια). Βέβαια παραμένει Macintosh. Κοινώς λογισμικό καμία σχέση με Windows... το οποίο δεν προτιμώ, καθώς πολλά προγράμματα δεν είναι συμβατά με το σύστημα και πρέπει είτε να τα αγοράσεις είτε να τα "κατεβάσεις" από κάπου. Γι' αυτό έκανα την καρδιά μου πέτρα, το αποχαιρέτησα με ένα δάκρυ και κίνησα στο αγαπημένο μου PC.

Ωραία τα Apple αλλά σαν το Intel Inside δεν έχει!!! (Πάντως, αν μου το κάνουν δώρο δε θα πω όχι)

Κυριακή, Φεβρουαρίου 10, 2008

Φωτογράφεεεεεεεεεεεεεεεεεεε! UPDATED!

Φίλος και συνάδελφος μου είπε ν' ανοίξω λογαριασμό στο Flickr για να βάλω τις fotos μου. Το έκανα. Όλα μια χαρά... Όμως παιδεύτητα για πάνω από μια ώρα για να βάλω το link στο Blog. Και τα παράτησα (για την ώρα).

Αν θέλετε να δείτε τις foto μου μπείτε στο http://www.flickr.com/photos/23552294@N02/
Που θα μου πάει θα το βάλω το link... Στο χέρι του είναι;

UPDATE: Τελικά είναι στο χέρι του... Νικήθηκα από ένα link... This means war!
UPDATE 2: I DID IT!!!! (Φυσικά με βοήθεια. Thank you Trc!)

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 07, 2008

My funny Valentine...

Μπορεί να απέχουμε μια εβδομάδα από τη γιορτή του Αγ. Βαλεντίνου, αλλά μια βόλτα στην αγορά με έπεισε πως η "πλύση εγκεφάλου" ξεκινάει πιο νωρίς. Μπορεί να είμαι μεγάλη πια για να γιορτάσω αυτή τη μέρα (άτιμα γεράματα) όμως υπάρχουν ερωτευμένοι που την περιμένουν πως και πως...

Καρδούλες, λουλουδάκια, σοκολατάκια και όλα τα συναφή είναι τα Must των ημερών. Ζευγαράκια πιασμένα χέρι-χέρι βλέπουν τις στολισμένες βιτρίνες και ζουζουνίζουν με χάρη και λένε "Θα μου το πάααααααααααρεις;". Γενικά η εικόνα μου φέρνει μια ζάλη και μια σκοτοδύνη. Καλά κάνουν τα παιδιά αλλά... δυστυχώς ο αληθινός ρομαντισμός έχει πεθάνει. Τα κουκλάκια και οι καρδούλες δε σώζουν την κατάσταση. Οι γνήσιοι ρομαντικοί άνθρωποι είναι χαμηλών τόνων και τα μάτια τους έχουν μια φλόγα που λίγοι την διακρίνουν. Δεν έχουν ανάγκη από δώρα καθώς μπορούν να σου κάνουν την καρδιά κομμάτια και με ένα βλέμμα... ή με ένα φιλί

Μια γνωστή μου έλεγε πως έχει σχεδιάσει romantic dinner υπό το φως των κεριών, του αγόρασε δώρο (νομίζω κάτι σε λούτρινο πήρε στον καημένο) και περιμένει να του πει όλα όσα αισθάνεται... Μα καλά, πρέπει να περιμένει εκείνη τη μέρα για να πει στον καλό της ότι τον αγαπάει; Άλλωστε κάποια πράγματα είναι αυτονόητα. Δε χρειάζεται να περιμένουμε τον Άγιο να μας μοιράσει τον έρωτα με το τσουβάλι.

Από την άλλη χαίρομαι που κάποιοι παραμένουν ρομαντικές ψυχές και γουστάρουν να γιορτάζουν τη μέρα του Βαλεντίνου. Εγώ όταν ερωτήθηκα τι θα κάνω του Αγίου Βαλεντίνου τους είπα "The same thing i do every year... try to take over the world!"

Υ.Γ. Η κυρία της εικόνας είμαι εγώ... Έτσι όπως με φαντάστηκε ένας φίλος μου ζωγράφος... Μου μοιάζει;