Το άκουσα κι αυτό…

Σύμφωνα με φίλες μου πάσχω από έλλειψη ρομαντισμού. Δηλαδή επειδή δε μου αρέσουν τα κεριά, τα μονόπετρα, τα λουλούδια και τα αρκουδάκια είμαι πεζή και ρηχή. Διαφωνώ στο ρηχή και πεζή αλλά ο ρομαντισμός δεν έχει καμία σχέση με τα παραπάνω αντικείμενα που αγοράζουν οι εκάστοτε γκόμενοι, όταν είναι βέβαια στην ηλικία των 16 χρονών ή των 18 (βαριά – βαριά). Όταν όμως σου τηλεφωνεί μια φίλη σου για να σου πει πως τα πάει με τον πανέμορφο φίλο της δεν περιμένεις να ακούσεις αυτά που δυστυχώς άκουσα…

Φίλη: Μπουμπού μου που είσαι;
Εγώ: Λέω ότι είμαι στο γραφείο.
Φίλη: Αχ πήρα να σου πω για μένα και τον Α.
Εγώ: Για πες! Είναι πολύ όμορφος πάντως. Είναι κούκλος
Φίλη: Ευχαριστώ. Λοιπόν πήγαμε για φαγητό ξέρεις κάπου χλιδάτα. Μετά για ποτό και μετά μου είπε ότι θα πάμε σπίτι του γιατί μου είχε ένα δώρο.
Εγώ: Και;;;;;; Καλό το δώρο; (φωνή γεμάτη υπονοούμενο)
Φίλη: Αχ τέλειο. Ήταν ένα χειροποίητο αρκουδάκι. Μοναδικό. Μόνο για μένα.
Εγώ: (Παύση) Δηλαδή σου πήρε ένα λούτρινο αρκουδάκι. Πόσο χρονών είναι είπαμε; 17; 19; Σε πήγε σπίτι του και αντί να κάνετε ότι όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι μετά από τόσους μήνες σου πήρε λούτρινο; Και εσύ χαίρεσαι;
Φίλη: Καλά ρε συ. Πρώτον είναι χειροποίητο, διάλεξε αυτός πως θα το φτιάξουν και μέσα υπάρχει η καρδιά του;
Εγώ: Η καρδιά του; Και πως ζει; Με ζόμπι τα έχεις; Χαχαχαχαχαχα!
Φίλη: Είσαι πεζή και ρηχή!
Εγώ: Όχι καρδούλα μου. Δεν είμαι πεζή. Απλά ζω στην πραγματικότητα. Είναι δυνατόν 30 χρονών άντρας, σαν τα κρύα τα νερά, που τον κοιτάμε όλες σαν ξερολούκουμο να σου παίρνει δώρο αρκουδάκι. Τα Χριστούγεννα θα σου πάρει δώρο το σπίτι της Barbie; Αν είναι δυνατόν!
Φίλη: Έμενα μου άρεσε πάντως. Και αν θέλεις να ξέρεις κοιμηθήκαμε αγκαλίτσα μαζί με το αρκουδάκι.
Εγώ: Από το κακό στο χειρότερο δηλαδή. Ρε συ μήπως είναι gay; Δε γίνονται αυτά τα πράγματα στις μέρες μας.
Φίλη: Όχι βρε δεν είναι gay. Απλά λέει ότι είμαι ξεχωριστή και θέλει πρώτα να βάλουμε γερές βάσεις στη σχέση μας.
Εγώ: Τι να σου πω ρε κούκλα. Μακάρι να είσαι ευτυχισμένη και ας έχει κάθε βράδυ αγκαλιά τον αρκούδο.
Φίλη: Μα απορώ πως δεν έχεις ίχνος ρομαντισμού επάνω σου
Εγώ: Έχω… αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο.
Φίλη: Εσένα τι σου κάνει για ρομαντικό;
Εγώ: Ποτό σε bar με χαμηλά φώτα, από πίσω να παίζει το Moonchild του Rory Gallagher και να μιλάω με τον άλλον με τις ώρες
Φίλη: Απορώ ώρες ώρες πως είμαστε φίλες.
Εγώ: Και εγώ την ίδια απορία έχω.
Φίλη: Σε κλείνω έχω ραντεβού… Φιλιά
Εγώ: Γεια σου κούκλα.