Love is in the... office!

Πολλοί εργαζόμενοι τηρούν τον εξής κανόνα στον εργασιακό τους χώρο: “Δεν κάνουμε σχέσεις με συναδέλφους”. Κάποιοι συμφωνούν και κάποιοι όχι. Διάβασα σε ένα άρθρο ότι είναι καταστροφικό να κάνεις σχέσεις με συνάδελφό σου καθώς αν γίνει μια στραβή ένας από τους δύο θα βγει ο “χαμένος”. Άλλωστε το γραφείο δεν είναι οικείος χώρος, όποτε πολλοί σκέφτονται να heat up την ατμόσφαιρα με κανένα πονηρό πείραγμα. Αλλά και εκτός γραφείου να κάνεις κάτι, έχεις την αίσθηση ότι όλοι ξέρουν τι έχεις κάνει και με ποιον. Να αφήσουμε καλύτερα τις κωμικο-τραγικές ιστορίες με συναδελφικά φλερτ που καταλήγουν σε παγωμένες, τυπικές σχέσεις.

Σύμφωνα με το άρθρο, που το βρήκα στο internet, ακόμα και οι φιλίες είναι παρακινδυνευμένες στη δουλειά μιας και δεν ξέρεις ποιος θέλει να σου ροκανίσει την καρέκλα. Επίσης, αν δείχνεις "προτίμηση" σε κάποιο συνάδελφο του αντίθετου φίλου, αμέσως σου κολλάνε την ταμπέλα του ερωτευμένου. Το γεγονός ότι έχεις καλές σχέσεις με κάποιον στη δουλειά δε σημαίνει ότι “παίζει κάτι”. Αν ήταν έτσι θα έπρεπε να χωρίσουμε τα γραφεία σε αντρών και γυναικών.

Όσο και να σου αρέσει η δουλειά και όσα λεφτά και να παίρνεις αν δεν έχεις καλό εργασιακό περιβάλλον τότε είναι κόλαση το 8ωρο. Ευτυχώς έχω την τύχη να δουλεύω με πολύ καλά παιδιά και συνεννοούμαι άψογα. Φτου, φτου να μη τους ματιάσω! Σε ερωτικό επίπεδο τα πράγματα είναι κάπως περιορισμένα, καθώς οι 2 από τους 3 άντρες είναι παντρεμένοι και ο μόνος ελεύθερος είναι ο “πασάς του γραφείου” (που μπορεί να έχει τα νεύρα του από 5 χρονών, αλλά τον αγαπάμε πολύ και έχει μια καρδιά από ατόφιο χρυσάφι)