Τετάρτη, Απριλίου 30, 2008

Και τώρα τι του λες;


Για τους φίλους μας κάνουμε πολλά (εγώ προσωπικά πάααααααααρα πολλά). Ειδικά αν σε δένει μια φιλία χρόνων τότε χωρίς δεύτερη κουβέντα ανέχεσαι τα πάντα. Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε τους φίλους μας τέλειους και τους υπερασπιζόμαστε πάντα σε όλα τα θέματα. Όπως και στα ερωτικά. Πχ αν κάποια φίλη χωρίσει μαζεύει τις υπόλοιπες για θάψιμο ή εάν ένας φίλος χωρίσει τα πίνετε παρέα μέχρι το πρωί. Τι γίνεται όμως όταν οι φίλοι σου αρχίζουν να φαίνονται "κάπως" δίπλα στο νέο αμόρε και έχουν αυτοί το λάθος; Τότε τι κάνεις;

Πριν από κάποιο καιρό ένας φίλος μου ανακοίνωσε ότι θα τον επισκεφτεί μια κοπέλα για να περάσει μαζί του τις Άγιες Μέρες του Πάσχα. Πολύ ωραία. Πήγαμε μαζί να πάρει δώρο, του έκλεισα ξενοδοχείο για εκδρομή (βέβαια μου άλλαζε τις μέρες σαν τα πουκάμισα), του είπα που να την κυκλοφορήσει στην πόλη κλπ. Όταν έφτασε η μέρα της άφιξης με πήρε και με ευχαρίστησε για όσα έκανα και δώσαμε ραντεβού το Μεγ. Σάββατο στην Χαλκιδική. Όντως, έφτασε η μέρα, γνώρισε η παρέα την κοπέλα και μετά ήρθε η... καταστροφή. Ο φίλος μου που λέτε μόλις μας είδε άναψε πυρσό (!) και άρχισε να βρίζει σα λιμενεργάτης και να πίνει ως σα φίδι! Εμείς μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Δε ξέραμε αν έπρεπε να ζητήσουμε συγνώμη στην κοπέλα ή να τον δέσουμε με σκοινί. By the way την είχε δει μόνο 4 φορές. Η Κυριακή του Πάσχα είχε ακόμα πιο καταστροφικά σκηνικά με τον φίλο μου να χορεύει ημίγυμνος στη βροχή το Master of Puppets των Metallica. Μετά από ώρες αποφάσισε να κοιμηθεί και έμεινα με την κοπέλα και μίλησα. Όχι μόνο δεν ενοχλήθηκε αλλά τον δικαιολόγησε... Δεν το περίμενα! Θα μου πείτε ξέρει ότι είμαι φίλη του και δε θα έλεγε κάτι κακό. Αλλά φαινόταν τόσο cool που άρχιζα να πιστεύω ότι εγώ έχω πρόβλημα με την συμπεριφορά του. Όταν, βέβαια, ξύπνησε ο κανακάρης μας δε θυμόταν τίποτα...

Μετά από μία μέρα η κοπελιά μας έφυγε στην πόλη της. Ο φίλος μου πίνει ακόμα (για να την ξεχάσει αυτή τη φορά). Εγώ κάνω υπομονή κάθε φορά που με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει "Δεν μπορώ... Την αγαπάω" και ξεκινάω την ψυχανάλυση μέσω τηλεφώνου. Τελικά κανείς δεν είναι τέλειος. Ακόμα και οι καλύτεροι σου φίλοι...

Υ.Γ. Το παραπάνω video αφιερώνω στους εναπομείναντες φίλους της heavy metal. Διότι ανακάλυψα πως αρκετοί σνομπάρουν πλέον το metal και την rock. Μάλλον ξέχασαν τι άκουγαν πριν από 2 χρόνια. Γατάκια…

Δεν υπάρχουν σχόλια: