Πίσω μου σ' έχω Σατανά...

Έχετε αναρωτηθεί ποια είναι η αγαπημένη σας αμαρτία; (τι ρωτάω ε;) Το συγκεκριμένο ερώτημα προέκυψε μετά από συζήτηση με μια φίλη η οποία, λίγο πριν κλείσει το τηλέφωνο και αφού της είπα ότι νηστεύω μου είπε: “Προσοχή στις αμαρτίες. Πάντα βρίσκουν τρόπο να γυρίσουν πίσω!”

Η φράση της με έβαλε σε σκέψεις καθώς κανείς μας δε θέλει να αμαρτάνει μιας και η αμαρτία βλάπτει τόσο τους γύρω μας όσο και εμάς. Όμως, αγαπητοί μου, υπάρχει ένα θανάσιμο αμάρτημα που λίγοι μπορούν να του αντισταθούν. Και δεν είναι άλλο από τη λαγνεία (Lust).

Η λαγνεία είναι στην ουσία η προσδοκία των ηδονών της σεξουαλικής δραστηριότητας (κάτι που δεν είναι και πολύ κακό αν το σκεφτεί κανείς). Ο Δάντης (όχι ο τραγουδιστής) την περιέγραψε ως υπερβολική αγάπη προς τους άλλους, με αποτέλεσμα να έρχεται δεύτερη η αγάπη για τον Θεό (γι' αυτό είναι και αμάρτημα). Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η μόνη αμαρτία που τουλάχιστον δεν βλάπτεις τον εαυτό σου και τον άλλον, εφόσον υπάρχει συναίνεση και από τους δύο.

Αν και βρίσκομαι σε περίοδο νηστείας και η εγκράτεια είναι βασικό συστατικό η λαγνεία είναι κάτι που δεν μπορώ να υποκριθώ ότι δεν υπάρχει. Δυστυχώς, οι πειρασμοί είναι πολλοί και κανείς μας δεν είναι τέλειος… Άλλωστε πόσες απολαύσεις μας έχουν μείνει απομείνει.

Και σε αυτό το σημείο κολλάει ο στίχος “Well I can't get the devil
outside of me”